Vandaag is de brief van de staatssecretaris gepubliceerd over het pgb. Zie hier: PGB brief staatssecretaris. Veel is hier al over gezegd en vooral door mensen met AWBZ-hulp. Het blijft vreemd dat een succesvolle regeling die ook nog eens de regie van de mens in stand houdt en zijn of haar zelfstandigheid stimuleert ten onder dreigt te gaan. Uïteindelijk gaat het maar om 1 ding: hoeveel geld willen we er aan besteden en hou houden we dat in de hand! Wat zijn mijn ervaringen met 10 jaar PGB.
Wel de belangrijkste: ieder jaar verandert er wat, want het was te duur. Er waren teveel PGB-aanvragen, en er was te weinig geld. Dus, eerst de eigen bijdrage omhoog, de indicatiestelling omlaag, de normen aangepast. Daarna de huishoudelijke hulp naar de WMO met eigen regelingen, vaak per gemeente anders. Ook daar weer hogere eigen bijdragen, andere regels voor aftrek bij belastingen, WTCG- en UWV-uitkeringen (die vervolgens ook terecht kwamen bij mijn zoon van 21 omdat een tijd fysiotherapie nodig had). En de gemeente heeft weer een Servicebureau opgericht voor de uitvoering en worstelt vervolgens met de vraag hoe om te gaan met al de budgethouders die flexibele hulp inkopen en daarmee vaak goedkoper uit zijn.
Een voorbeeld: 1 uur huishoudelijke hulp kost bij de thuiszorg minimaal 20 Euro. De zorgverlener krijgt hiervan 8 tot 10 Euro bruto. Dus de organisatie krijgt 10 tot 12 Euro per uur. Als een vakantiekracht wordt ingezet krijgt deze het minimum jeugdloon en dat is vaak nog minder. Mijn hulpen betaal ik 12,50 of 15 Euro per uur, geen extra kosten. De gemeente snapt dit niet en vindt dat ik mijn geld niet besteed aan het inkopen van zorg omdat ik geld overhoud, en dat mag niet.
Flexibiliteit, daar kan de overheid niet goed mee omgaan. Er zijn regels en daar moet je je aan houden. De brief van de staatssecretaris ademt de sfeer van nadere regelgeving voor de belanghebbenden, de zorgbehoevenden. De organisaties moeten flexibel worden, de belanghebbende (die dit al was) moet zich aanpassen aan weer nieuwe regels. Ieder jaar opnieuw past de PGB-er zich aan aan de nieuwe regels, totdat hij/zij geen PGB meer heeft. Het PGB was te flexibel, het maakte van de zorgbehoevende weer een weldenkend mens, die met gezond verstand zijn of haar eigen zorg regelde. Maar dat hoeft straks niet meer. De thuiszorgmanager doet dat straks voor hem/haar. De prijs? Mijn zelfstandigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten